Saya Gezmesi
paylaş
twittle
paylaş
yazdırSAYA GEZMESİ
Saya gezmelerinde köyün delikanlıları ve çocukları toplanırlardı. İçlerinden bazıları değişik kılıklara girerdi.
Gençlerden biri kılık değiştirerek çoban kılığına girer, daha sonra maniler söyleyerek köydeki bütün evler tek tek gezilirdi.
Ellerinde bir değnek ve bir kova ve torba alırlardı.
Evlerin kapıları değnekle çalınırken bir yandan da hepbir ağızdan maniler söyleyerek yiyecek istenirdi.
Ev halkı sayacılara bulgur, tereyağı, un, yoğurt, ceviz, kayısı kurusu, üzüm kurusu, elma, süzme, lavaş verirdi.
Hangi kadın bol erzak verirse o evin kapısında methiye manileri söylenirdi.
Toplanan erzaklar torbaya, yağ benzeri erzaklar da kovanın içine konulurdu.
Toplanılan erzaklar birine verilir ve pişirilirdi.
Toplanan erzakların kalan kısmını satar parasıyla kuzu veya koç alınırdı.
Koyun, o gün kesilir ve pişirilen pilavla birlikte eğlence eşliğinde yenirdi.
Ancak bu ziyafetten biz küçüklere hiçbir zaman tattırılmazdı.
Ama maalesef angarya işler bizlere yaptırılırdı. İnsanlar bu kutlamaların sonucunda köylüler arasındaki dayanışmalar
ve dostluk ilişkileri daha sağlam bir yapıya kavuşuyordu.
Ancak köyden kentlere göçün başlamasıyla birlikte 1970 lerden sonra artık bu törenler yapılmaz oldu.
Sanırım şimdilerde ise tamamen unutuldu gitti.
Maalesef bu geleneksel kutlamalar Gümüşhane’ nin çoğu yöresinde de artık kutlanmamaktadır.
Bunun nedenleri ise artık köylerde çok fazla ikametin olmaması, geleneksel ve kültürel etkinliklerin unutulmuş olmasıdır.
Ayrıca bu geleneğin kutlanmasındaki asıl nedenlerden biri olan hayvancılığın yapılmıyor olmasıdır.
